Ocalic od zapomnienia

Montaż PF 127p

W gamie produkcyjnej Fiat 127p stoi na drugiej pozycji we wzrastającej skali pojemności skokowej i pojemności wnętrza, po Fiacie 126p.

Poprzeczne ustawienie silnika w PF 127p korzystne jest przede wszystkim ze względu na oszczędność miejsca, w komorze silnikowej mieści się zupełnie wygodnie koło zapasowe, nie najmniejszych przecież wymiarów bowiem wóz ten wyposażony jest w obręcze o średnicy 13 cali. Fiat podkreśla w swych wydawnictwach reklamowych, że w modelu 127 zaledwie 20% długości przeznaczonych jest na zespół napadowy, a pozostałe 80% to długość użyteczna, w której znajdują się fotele dla jadących i bagażnik. Przy stosunkowo bardzo małej długości i łatwości parkowania w ruchu wielkomiejskim, Polski Fiat 127p dysponuje taką ilością miejsca we wnętrzu wozu jakiej wymagamy od pełnowartościowego środka transportu dla czterech osób, na krótkie trasy nawet dla pięciu.

Rozstaw osi Polskiego Fiata 127p nie jest wprawdzie tak duży jak np. w Renault 5, ale wystarczający do tego, aby zapewnić komfort jazdy osiągalny do niedawna w wozach znacznie większych. Pod słowem komfort rozumiemy tu przy tym nie tylko twardość zawieszeń, ale ogólne wrażenia jakie odnosi jadący tym samochodem. Wchodzić więc będzie w to pojęcie również i mały przechył na zakrętach i stosunkowo niewielkie kołysanie nadwozia.

Przyjęte w Polskim Fiacie 127p rozwiązanie zawieszenia tylnego daje, przy niezależnym prowadzeniu każdego koła, niemal prostopadłe ustawienie koła względem jezdni, czego nie można powiedzieć o szeregu innych zawieszeń na tzw. wahaczach skośnych. Ale tutaj mamy do czynienia z zawieszeniem kolumnowym. Uchwycenie poprzecznego resoru w dwóch punktach pozwala zarazem lepiej ograniczać przechył nadwozia.

Patrząc na samochód od tyłu nasuwa się od razu pytanie dlaczego konstruktor nie pociągnął klapy bagażnika do samego dołu, aż do zderzaka. Odpowiedź nie jest trudna, szło o zapewnienie odpowiedniej sztywności nadwozia, oczywiście z zachowaniem zróżnicowania sztywności części środkowej i przodu i tyłu, gdyż te dwie skrajne partie mają przeciec pochłaniać energię zderzenia.

Dane techniczne Polskiego Fiata 127p:

Silnik. 4-cylindrowy, 4-suwowy, rzędowy, ustawiony poprzecznie, napędzający koła przednie. Kadłub silnika wykonany z żeliwa, głowica z lekkiego stopu. Wał korbowy podparty na trzech łożyskach, zawory w jednym rzędzie w głowicy. Średnica cylindra X skok tłoka: 85 x 88 mm, pojemność skokowa: 803 cm3. Stopień sprężania: 9, moc .maksymalna 47 KM przy 6200 obr/min. Prędkość maksymalna 140 km/h.

Zawieszenie tylne niezależne typu kolumnowego z poprzecznym resorem piórowym i wahaczami poprzecznymi. Mechanizm kierowniczy zębatkowy. Hamulce tarczowe z przodu, bębnowe z tyłu, dwuobwodowy układ uruchamiania z ogranicznikiem siły hamowania kół tylnych. Hamulec ręczny działający na koła tylne. Pojemność zbiornika paliwa 30 litrów. Ogumienie 135-13 na kołach 4.00 X 13.

Montaż Polskich Fiatów w FSO trwał od 1973 roku do 1983. Model 127p montowano na pewno od 1973 do 1975 roku, niewykluczone że jeszcze dłużej (produkcja wersji I-szej którą montowano w Polsce została zakończona we Włoszech w 1977 roku). Wielkość montażu też nie jest mi znana.

POWRÓT DO MENU lub KOLEJNY FIAT